Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

Στο προσκήνιο ξανά οι ανιχνευτές μετάλλων




Οι πιό καλοί πελάτες είναι οι Αλβανοί, με δόσεις πληρώνουν οι Έλληνες

ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΕΝΕΖΛΥ
Το κυνήγι του “ χαμένου θησαυρού” αποτελούσε πάντα στην Ελλάδα ένα δημοφιλή κοινωνικό μύθο  που αναβίωνε με ένταση σε κάθε οικονομική κρίση και μονοπωλούσε τις συζητήσεις.   Οι ‘Ελληνες “ Ιντιάνα Τζόουνς” κρατάνε το φακό, έχουν ένα σακίδιο με τα απαραίτητα σύνεργα στην πλάτη και αρχίζουν την έρευνα προκειμένου να ανακαλύψουν τα λαγούμια του χρόνου. Ψάχνουν ότι απέμεινε απο τους αντάρτες των βουνών, τους σκοτεινούς κατακτητές και τους ιππότες των εποχών. Ψάχνουν να βρούν θησαυρούς του παππού και της γιαγιάς θαμμένους σε απόκρυφα σημεία της γής. Και όλα αυτά έχουν μια γοητεία.. την γοητεία της αναζήτησης.. Αυτή η αναζήτηση και η ελπίδα της ανακάλυψης είναι που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον όλων όσων συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι του χαμένου θησαυρού μέχρι σήμερα.. Συνοδοιπόρος τους ο ανιχνευτής μετάλλων..   

Και επειδή όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά και το μόνο σίγουρο είναι οτι ο χρυσός περιμένει, ο κ. Άγγελος Γαβαλάς που το ήξερε αυτό καλά, μπήκε στο παρελθόν στην διαδικασία να γίνει και ο ίδιος ένας σύγχρονος Ιντιάνα Τζόουνς που όχι μόνο ψάχνει αμύθητα πλούτη, αλλά προμηθεύει κιόλας μέσα απο το μαγαζί του στο Μοσχάτο, ανιχνευτές μετάλλων για να μυήσει και άλλους σε αυτό το παιχνίδι διαρκούς αναζήτησης. Ο ίδιος σπούδασε  ηλεκτρονικός, επισκευαστής τηλεοράσεων και κατασκευαστής ηχητικών συστημάτων. Το 1970, κατασκεύασε μόνος μου έναν ανιχνευτή, καθώς επί δικτατορίας απαγορευόταν γιατί θεωρείτο στρατιωτικό είδος. Αφορμή για την κατασκευή του στάθηκε ένα περιστατικό, κατά το οποίο γνωστοί του ζήτησαν ανιχνευτή  διότι ήθελαν να ψάξουν για τον θησαυρό ενός αντάρτη στην Κοζάνη που σύμφωνα με τον μύθο της εποχής τον είχε κρύψει σε μία συστάδα απο αιωνόβια δέντρα. Η πληροφορία έλεγε τότε ότι εκεί υπήρχε ένα κιβώτιο με 10.000 λίρες. Σύμφωνα με τον κ Γαβαλά το ενδιαφέρον της τοπικής κοινωνίας ήταν έντονο για το «κυνήγι του θησαυρού του αντάρτη».
  «Έτσι όπως ψάχναμε, ο ανιχνευτής δεν χτύπησε στο χώμα αλλά στο δέντρο κάτι στο οποίο δεν δώσαμε σημασία και φύγαμε απογοητευμένοι. Σε κάποια κουβέντα που κάναμε ένας φίλος, μας ενημέρωσε πως στα συγκεκριμένα δέντρα υπάρχει ένα κούφιο σημείο που επικοινωνεί με το πάνω μέρος του δέντρου οπότε θα έπρεπε να το ξαναδούμε. Έτσι και κάναμε και όταν φτάσαμε, αντικρίσαμε μια τριγωνική οπή κομμένη με ηλεκτρονικό πριόνι. Ο ανιχνευτής δεν χτυπούσε πλέον και αυτά που βρήκαμε μέσα ήταν ενδείξεις πως κάποιος απο τους γνωστούς που ήταν παρών στην κουβέντα  είχε πάρει τον «θησαυρό» και είχε εξαφανιστεί. Αυτό λοιπόν στάθηκε αφορμή να ασχοληθώ εκτενέστερα με τους ανιχνευτές μετάλλων και να ανοίξω και μαγαζί.»
 Είναι άκρως εντυπωσιακή η συσχέτιση του ενδιαφέροντος των πολιτών με την οικονομική κατάσταση της χώρας. Το μαγαζί ξεκίνησε να λειτουργεί απο το 1978 και υπήρχε τεράστιο ενδιαφέρον καθώς ο κόσμος έψαχνε να βρεί τα κρυμμένα αντικείμενα απο τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο προσθέτει ο κ. Γαβαλάς οποίος είδε ότι με την σύγχρονη  κρίση  αρχικά υπήρξε μεγάλη πτώση στις πωλήσεις γιατί ζητούσαν χαμηλές τιμές και δόσεις « Ασχολούμαι με τους ανιχνευτές γύρω στα 35 χρόνια. Πλέον, που η κρίση έχει γίνει αισθητή παντού, άνθρωποι όλων των κοινωνικών διαστρωμματώσεων απο τους πιο πλούσιους μέχρι τους πιο φτωχούς έρχονται να αγοράσουν ανιχνευτές. Οι οποίοι, ανάλογα με τις ιδιότητές τους κινούνται απο 250- 10.000 ευρώ. Ένα 80% ψάχνει για οικονομικά κειμήλια και γενικότερα ότι μπορεί να έχουν κρύψει οι προππαπούδες επί γερμανικής κατοχής και το υπόλοιπο 20%  αποτελείται απο άτομα που έχουν μελετήσει την ιστορία της Ελλάδας στην εποχή της Τουρκοκρατίας και ψάχνουν για το χρυσό. » Η κρίση έφερε στο προσκήνιο την μόδα των ανιχνευτών μετάλλων τους οποίους ο καθένας τους χρησιμοποιεί διαφορετικά. « Υπάρχουν εκείνοι που έχουν ξεθάψει απο τα μπαούλα παλιούς ανιχνευτές που τους φέρνουν για επισκευή, οι πλούσιοι που όταν βρούν έστω και ένα νόμισμα χαίρονται σαν παιδάκια και ας έχουν εκατομμύρια στην άκρη, γιατί το βλέπουν σαν χόμπυ και αποτελεί τη χαρά της αποκάλυψης! Και επίσης οι πολύ πλούσιοι είναι η πιο φρέσκια μόδα του καιρού λόγω της κρίσης, οι οποίοι παίρνουν ανιχνευτές για να σιγουρευτούν οτι στο μέρος που θα κρύψουν την περιουσία τους δεν θα την βρούν.. Ουσιαστικά τους ανιχνευτές τους αγοράζουν για να τσεκάρουν αν μπορεί το μηχάνημα να τα εντοπίσει. Ωστόσο, κατά γενική ομολογία, οι καλύτεροι πελάτες είναι οι Αλβανοί εξαιτίας των οποίων καταφέρνω να διατηρώ το μαγαζί.. Πληρώνουν πάντα με μετρητά, παίρνουν τα ακριβά μηχανήματα γιατί θέλουν να είναι αξιόπιστα και πηγαίνουν στην χώρα τους και στην Βουλγαρία να ψάξουν. Οι έλληνες αντίθετα παίρνουν φτηνούς ανιχνευτές και τους εξοφλούν σε 24 δόσεις. Το επόμενό μου βήμα να φανταστείτε είναι να κάνω υποκατάστημα στην Αλβανία.. Για τόσο καλούς πελάτες μιλάμε.»
Οι ανιχνευτές ωστόσο δεν είναι απλή υπόθεση και όπως υποστηρίζει ο κ. Γαβαλάς, είναι πολύ βασικό για σωστό αποτέλεσμα, ο κάτοχος να ξέρει να τους χειρίζεται. Και αφού το εξασφαλίσει αυτό, μπορεί άνετα να ξεκινήσει απο μία και μόνο πληροφορία το κυνήγι του χαμένου θησαυρού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου