Oι
«μόνιμοι» του κοινοβουλίου που ξέχασαν πότε κόλλησαν ένσημο σε άλλη δουλειά
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ
Μπορεί τα τελευταία χρόνια το μνημόνιο, να έφερε δραματικές ανατροπές στην
αγορά εργασίας και τις εργασιακές σχέσεις, -όπου πλέον η έννοια μονιμότητα έχει
μάλλον σχετική αξία-, υπάρχει όμως ένα «επάγγελμα» το οποίο δεν φαίνεται να
επηρεάζεται διόλου από τις επώδυνες αλλαγές που επιβάλει η τρόικα. Πρόκειται
για το λειτούργημα του βουλευτή το οποίο αρκετοί εθνοπατέρες μετέτρεψαν σε επάγγελμα και μάλιστα πολύ
προσοδοφόρο καθώς σαράντα, τριάντα ή και
είκοσι συναπτά χρόνια επαγγελματικής
θητείας αποτελούν πλέον ένα άπιαστο όνειρο για τους κοινούς θνητούς . Ακόμη
περισσότερο όταν τη δυνατότητα αυτής της περίπου μόνιμης παραμονής στα έδρανα του
κοινοβουλίου απολαμβάνουν δεκάδες
βουλευτές από όλα σχεδόν τα κόμματα.
Σήμερα 40 χρόνια μετά την μεταπολίτευση οι 300 χωρίζονται σε
πέντε μεγάλες κατηγορίες. Πρόκειται για τους «πρωταθλητές». Είναι οι βουλευτές
που ξεπερνούν τα 30 χρόνια θητείας και εξελέγησαν για πρώτη φορά την δεκαετία του ’70.